ป้าแช้ม อยู่ปะเนียะ...ป้ายรถ จะกลาย เป็นป้ายล้าง แล้วเนียะ..
คงต้อง เปลี่ยนไปตามกาลเวลา สิ่งเดียวที่ยังคงอยู่คือ...
ความทรงจำที่ดีๆ..กับ มุมพักผ่อน ที่นี่ของพี่ริว...
เป็นที่ๆเราจะเป็น ตัวเรา จากข้างใน...และรับรู้ได้ จาก คนอื่นๆ
ทุกตัวหนังสือ ทุกรูปภาพ ถ้อยคำ ต่างๆ เหล่านี้คือ...
...ความทรงจำที่ดี....ไม่ว่าจะอยู่ไหน...พวกเรายังคงเดินไปสู่
จุดหมายเดียวกัน...วันนี้เราได้เดินมาพบเจอกัน...
วันนั้น อาจถึงเวลาที่ต้องเดิน ต่อไป...ป้ายรถเมล์ ยังคง อาจจะ
ยืนอยู่ได้ ชั่วระยะเวลาหนึ่ง เช่นกัน...เมื่อวันนั้นมาถึง...ขอให้เพื่อนๆน้องๆ
ได้จดจำ...คืน วัน แห่งมิตรไมรตรี...ที่ก้าว ผ่านมาด้วยกัน...
เป็น ปี..ปี......ขอให้เพื่อน จงมีความสุข กับทุกย่างก้าว...
ต่อไปในอนาคต.................. 
........จาก ริว มือสัมผัส..555 
