|
|
^-^
|
ความรัก ไม่ได้วัดกันที่เวลา ความรัก ก่อเกิดแล้วเติบโตด้วยอะไร..... ความรัก หล่อเลี้ยงด้วยอะไรให้ดอกรักงอกงาม
ยางดอกรัก บาดใจเพราะอะไร ...
ความไว้ใจ ความเชื่อใจ ความเชื่อมั่น ยังมีอยู่ไม๊
ความเป็นผู้ชายที่เป็นคนรัก เค้าทำร้ายผู้หญิงที่บอกว่ารักแบบนี้เหรอ
ทำไมต้องทำร้ายกันแบบเชือดเชือนด้วยภาพ ด้วยวาจาที่แยบยลเหลือเกิน ทำไมต้องให้เจ็บด้วยกัน คุยและรับฟังได้ไม๊น้องชาย อย่ายึดแต่ความคิดตัวเอง
ไม่ log in เพื่อไม่มาลบภายหลังได้ 
|
|
|
|
|
|
|
เพื่อนพูดตรงใจไปปะ....   ก้อพูดตรง ๆ อธิบายตรง ๆ ก้อยังไม่เข้าใจกันเลยคะ น้องไอจัง
|
|
|
|
|
|
|
|
ความรัก ไม่ได้วัดกันที่เวลา ความรัก ก่อเกิดแล้วเติบโตด้วยอะไร..... ความรัก หล่อเลี้ยงด้วยอะไรให้ดอกรักงอกงาม ยางดอกรัก บาดใจเพราะอะไร ... ความไว้ใจ ความเชื่อใจ ความเชื่อมั่น ยังมีอยู่ไม๊ ความเป็นผู้ชายที่เป็นคนรัก เค้าทำร้ายผู้หญิงที่บอกว่ารักแบบนี้เหรอ ทำไมต้องทำร้ายกันแบบเชือดเชือนด้วยภาพ ด้วยวาจาที่แยบยลเหลือเกิน ทำไมต้องให้เจ็บด้วยกัน คุยและรับฟังได้ไม๊น้องชาย อย่ายึดแต่ความคิดตัวเอง ไม่ log in เพื่อไม่มาลบภายหลังได้  ขอบคุณมากมาย ที่เเวะเข้ามาค่ะ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
คืนนี้ ฝันดีราตรีสวัสดิ์คะ น้องไอจัง เเละ คุณพี่สาว
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ความรัก ไม่ได้วัดกันที่เวลา ความรัก ก่อเกิดแล้วเติบโตด้วยอะไร..... ความรัก หล่อเลี้ยงด้วยอะไรให้ดอกรักงอกงาม ยางดอกรัก บาดใจเพราะอะไร ... ความไว้ใจ ความเชื่อใจ ความเชื่อมั่น ยังมีอยู่ไม๊ ความเป็นผู้ชายที่เป็นคนรัก เค้าทำร้ายผู้หญิงที่บอกว่ารักแบบนี้เหรอ ทำไมต้องทำร้ายกันแบบเชือดเชือนด้วยภาพ ด้วยวาจาที่แยบยลเหลือเกิน ทำไมต้องให้เจ็บด้วยกัน คุยและรับฟังได้ไม๊น้องชาย อย่ายึดแต่ความคิดตัวเอง ไม่ log in เพื่อไม่มาลบภายหลังได้  ขอบคุณครับ.... 
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีค่ะ..พี่ ๆๆ ..ทั้งหลายยย...พี่จริงใจ พี่นภัส พี่มิค.............และป้าแช่มมมม.................... ยู้ฮู้................คนสุดท้ายยยยป้าแช่ม..นี่ไอจังคิดถึงหลายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ได้อ่านข้อความป้าบ่อยยยค่ะ..แต่ด้วยเวลาบ้างด้วยเน็ทที่ไม่เป็นใจ........................ ก็อาจไม่ได้ตอบเพื่อนน พี่ ๆๆๆ..ป้าๆๆด้วยยย แต่คิดถุงหลายยยยย............................................................... ดีใจที่แวะมากันนะค่ะ..     น่ารักจังคะ  
น้องไอจัง กลับมาเป็นน้องไอจัง ของเจเจ คนเดิมเเระคะ
เรากลับมาเหมือนเดิม นะคะ
เล่นกันอย่างสบายใจ หนุกหนาน ๆ เฮฮา ๆ เนอะ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
เพียงมุมมองของต้นไม้ เป็นอีกวัน ที่สายลมพัดอ่อน แสงแดดดูล้าเต็มที่ เก้าอี้ขาวตัวนั้น ยังโดดเด่นในสวนสาธารณะแห่งนี้ ผู้คนมากหน้าหลายตา แวะมานั่งพักพิงยามเหนื่อยอ่อน หรือบางครั้งเพื่อเฝ้ารอใครสักคน พลุกพล่าน สับสน แต่บางครั้งดูอบอุ่นอย่างน่าประหลาด
ฉันเห็นเธอแล้ว หญิงสาวของทุกวัน เธอ....กับไวโอลิน เก้าอี้สีขาว งานอดิเรกของเธอ เสียงไวโอลินหวานๆ ดูเธอมีความสุข สดใส ในสิ่งที่เธอทำ ในบทเพลงที่เธอบรรเลง คนที่ผ่านไปมาคงคิดเหมือนฉัน บางคนแวะนั่งฟัง ยืนฟัง เอ่ยคำทักทาย เธอยิ้มตอบกลับไป อย่างอ่อนโยน
|
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีคะ พี่นภัส
เจเจ กะน้องฝาเเฝด ใช้บ้านร่วมกันจิคะ คิคิ
ไม่มีใครยึด เพราะบ้านนี้ ไม่ใช่ของเรา
เราเเค่ดูเเลร่วมกัน (เพราะเจเจ ยึิดเค้ามา)  สำเนาถูกต้อง
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
หญิงสาว สะดุดตากับชายหนุ่มคนหนึ่ง ที่ทักทายเธออย่างอ่อนโยน เขายิ้มให้เธอเสมอ เหมือนขอพักพิงใจไว้ที่นี่ เขาต่างจากคนอื่นๆที่เธอเคยพบ วันแล้ววันเล่า การสนทนา ความสนิทสนม เขาเอ่ยบอก...รักเธอ...แน่นอนที่สุด เธอยินดี
ชายหนุ่ม รักเธอ เฝ้ามองเธอ พบกันที่นี่ ทุกครั้งกับงานอดิเรกของเธอ ที่แบ่งปัน ความหวาน บทเพลง ความสุข ความสดใส และยังคงเหมือนเช่นเคย ผู้คนพลุกพล่าน แวะพักพิงเช่นเดิม หลายคนยังคงยิ้มทักเธอ ฟังเพลงของเธอ ขณะที่ชายหนุ่มยืนเคียงข้างเธอ
ฉันมองเห็นสายตาชายหนุ่มแปรเปลี่ยนไป ดูเขาไม่มีความสุข ที่เธอยิ้มรับผู้คนรอบข้าง ที่ชื่นชม และทักทายเธอ ความรักของเขากอดรัดเธอ จนแทบสีไวโอลินไม่ได้ เสียงเพลงดูเศร้าและปวดร้าวในบางครั้ง ฉันให้ได้เพียงร่มเงา สายลมเพื่อนของฉัน ทำได้เพียง พัดปลอบโยนเธอเบาๆ และพวกเรา ต่างเฝ้าดูเธอ ปล. เพียงแค่เห็นเธอร่าเริงอีกครั้ง
|
|
|
|
|
|
|
|
" ความรัก " ของคนเรา ก็มีเท้าเดินเหมือนกัน เมื่อแรกเริ่ม . . . ความรักก็เดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว เพราะ . . . อยากจะถึงจุดหมายที่หวังไว้ คือ . . . ใครคนหนึ่งที่เรารู้สึกดีๆด้วย เมื่อสมหวังแล้วความรักก็เดินไปเรื่อยๆ . . . ไม่ต้องก้าวยาวและเร็ว . . . เดินไปตามปกติและก้าวต่อไปเรื่อยๆ . . . ในช่วงนี้ถ้าเดินเร็วไปอาจจะเจอหลุมและสะดุดได้ ก็คงจะต้องเดิน . . . อย่างระมัดระวัง . . . และก้าวให้ได้จังหวะ . . . ที่เหมาะสม แต่เมื่อถึงเวลา . . . ที่ความรักผิดหวังหรือจบลง ความรัก . . . ก็จะเดินช้าลง บางทีอาจจะช้า . . . ช้าจนเหมือนเราเดินถอยหลัง เหมือนกับ . . . คนที่หกล้มแล้วขาเจ็บ จะเดินไม่ถนัดนัก . . . ต้องรอเวลาเพื่อรักษาให้แผลที่เกิดจากการหกล้มหาย แล้วค่อยก้าวเดินต่อไป . . . อย่างปกติ ความรักก็มี step ในการก้าวเดินไปอย่างนี้เรื่อยๆ ช้าบ้าง . . . เร็วบ้าง จนกว่าจะถึงวันหนึ่งที่เราได้เจอคนที่ใช่จริงๆ วันนั้น . . . ความรักคงเดินต่อไปได้เรื่อยๆ ถึงจะหกล้มบ้าง ตกหลุมบ้าง แต่ . . . ก็ยังมีคนที่คอยประคอง คอยเดินไปด้วยกัน ไม่ใช่หกล้มแล้ว . . . ต้องลุกเดินต่อด้วยตัวเองอีกต่อไป เมื่อความรัก . . . ก้าวเดิน เราจึงต้องก้าวตาม . . . อย่างระมัดระวัง จะหกล้มบ้าง จะสะดุดบ้างก็ต้องพยายามลุกขึ้น . . . และกลับมาเดินต่อไป ให้ได้ . . . ที่มา ..โพสจัง.คอม
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|