|
|
|
|
|
|
|
 พี่มาช้าก็เลยไม่ได้คุยกับ คุณน้ำ เลยครับ
ไม่รู้ว่าเธอเป็นอย่างไรบ้าง... 
น้ำ ราย งานตัวค่ะ เริ่มจะเป็นโรคคิดถึงบ้านอารมณ์ เอามากๆ ชอบมาแอบดู ขอบอก คุณมิคเลยนะคะ ว่าทุกวันนี้เหมือนอยู่ตัวคนเดียวในโลก ลูกๆก็เรียนจบและก็แยกย้ายกันไปทำงานหมดแล้ว เวลาคิดถึงเค้าโทรคุยก็เกรงใจ กลัวว่าเค้าจะงานยุ่ง ก็ได้แค่ถามไม่กี่คำ คุณมิคคงเข้าใจคำว่าที่ว่านกน้อยในกรงทองนะคะ ตอนนี้ ชีวิตของน้ำก็เช่นเดียวกัน โหยหาสิ่งที่ขาดหายไป สิ่งที่ซื้อไม่ได้ด้วยเงิน มันเหงาเกินคำบรรยายจริงๆ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีครับ น้องเจน
พี่เข้าใจคำว่า ลัลลา ๆ ของน้องเจนแล้วครับ
ก็คงประมาณว่า วันหยุดพักผ่อนสบายๆ เป็น
อิสระในสิ่งต่างๆ ใช่ไหมครับ
ใช่แล้วคะพี่มิค ตามนั้นเลย
|
|
|
|
|
|
|
|
|
การทำธุรกิจส่วนตัว ก็ควรหาเวลาพักผ่อนบ้าง
นะครับ พี่มีลูกน้องอยู่คนหนึ่ง ที่บ้างานเอามากๆ
ถึงกับลูกเมียของเขา ต้องมาขอร้องให้พี่ไปคุย
กับ เขา เพื่อให้เขาพักผ่อนบ้างครับ พี่ว่าถ้าเรา
ทำแต่งาน เพื่อมุ่งหวังแต่ผลกำไร บางครั้งถึง
เราจะทำผลกำไรได้มากมาย แต่มันก็ไม่ได้ทำ
ให้เรามีความสุขในชีวิตครับ บางคนกว่าจะคิดได้
อายุก็ล่วงเลยมาจน หาความสุขใส่ตัวไม่ไหวแล้ว
ก็มีมากมายครับ
เห็นพี่มิคพูดแบบนี้ เจนก็ดีใจคะ เพราะรู้แล้วว่าจะปรึกษาใคร  คืออยากจะปรึกษาใครที่ไม่ใช่พ่อกับ แม่บ้างหนะคะ จะได้มุมมองใหม่ๆบ้าง คือ เจนก็มีลูกน้องคะพี่มิค เป็นผู้ชายด้วย ซึ่งเจนจะลำบากใจในการดูแลลูกน้อง ในส่วนของหน้าร้าน เพราะว่าติดกับตัวบ้านคะ ก็จะเข้านอกออกในได้ (แต่ในบางส่วนเท่านั้น) ก็จะเป็นคนสั่งงาน ทีนี้อยากปรึกษาว่า เราควรใช้คำสั่งแบบไหน ด้วยคำพูดประมาณไหน ที่จะทำให้ลูกน้องไม่รู้สึกว่า เรา เข้มหรืออ่อนไป พูดง่ายๆคือจะมีวิธีคุมแบบไหน และอีกคำถามคือ ถ้าลูกน้องได้ยินเราเรียกเขาว่า คนงาน นี่เขาจะเสียความรู้สึกมั้ยคะพี่มิค ส่วนลูกน้องในส่วนงานอื่นๆนั้น เจนไม่ค่อยได้ออกไปพบเจอคะ แค่ออกไปดูบ้างบางครั้ง (ออกไป ตัดบัญชี หรือ ตรวจสอบ) ก็เลยไม่ค่อยมีปัญหาเท่าไรคะ ขอบคุณสำหรบคำแนะนำล่วงหน้านะคะ 
|
|
|
|
|
|
|
|
|
น้ำ ราย งานตัวค่ะ เริ่มจะเป็นโรคคิดถึงบ้านอารมณ์ เอามากๆ ชอบมาแอบดู ขอบอก คุณมิคเลยนะคะ ว่าทุกวันนี้เหมือนอยู่ตัวคนเดียวในโลก ลูกๆก็เรียนจบและก็แยกย้ายกันไปทำงานหมดแล้ว เวลาคิดถึงเค้าโทรคุยก็เกรงใจ กลัวว่าเค้าจะงานยุ่ง ก็ได้แค่ถามไม่กี่คำ คุณมิคคงเข้าใจคำว่าที่ว่านกน้อยในกรงทองนะคะ ตอนนี้ ชีวิตของน้ำก็เช่นเดียวกัน โหยหาสิ่งที่ขาดหายไป สิ่งที่ซื้อไม่ได้ด้วยเงิน มันเหงาเกินคำบรรยายจริงๆ
สวัสดีครับ คุณน้ำ
ผมเข้าใจความรู้สึกของ คุณน้ำ เป็นอย่างดีเลยครับ
เพราะตัวผมก็เคยเป็นครับ เมื่อก่อนบ้านผมมีเด็กๆอยู่กัน
หลายคนครับ ตอนนี้สองคนโตก็ไปอยู่ต่างจังหวัด แล้วก็
สองคนเล็ก พ่อแม่เขามารับไปเลี้ยงเองครับ ตอนนี้ก็เหลือ
ผมกับลูกสาว อยู่ด้วยกันแค่สองคนครับ
ที่ผมเริ่มเข้ามาบอร์ดนี้ ก็เพราะความเหงานี้แหละครับ
ต้องยอมรับเลยครับว่าตอนนั้น รู้สึกเหงามากครับ ผมถึง
ขนาดประกาศหา คนรู้ใจเลยครับ ก็ได้เพื่อนๆในบอร์ดนี้
ช่วยกันเตือนไว้ครับ ว่าผมยังไม่ควร ทำอะไรอย่างเร่งรีบ
หลังจากนั้นผมก็เข้ามาพูดคุยกับ เพื่อนๆบ่อยขึ้นครับ ที่นี้
มีหลากหลายความรู้สึก ให้ได้พบเห็นครับ เพื่อนๆแต่ละคน
ก็จะให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันไปครับ มีทั้งเสียงหัวเราะ
และความอบอุ่นครับ และที่นี้ก็ให้ความรู้กับผมมากมายครับ
อีกทั้งช่วยให้ผมหายเหงาไปได้เยอะเลยครับ
สิ่งที่ คุณน้ำ โหยหา ผมก็เข้าใจดีเลยครับ หัวใจของ
คนเรา ถูกออกแบบมาให้ รักครับ ขอแค่ให้ได้รักใครสักคน
ใจก็เป็นสุขแล้วครับ แต่เราก็ต้องเริ่มจากการ รักตนเองก่อน
ครับ และรักคนรอบๆข้าง ส่วนคนที่เราจะใช้หัวใจเพื่อรักเขา
เราก็ต้องดูให้ดีครับ ค่อยๆดูไปครับ อย่าไปรียร้อนครับเวลา
จะทำให้เราเรียนรู้ในตัวเขาได้มากขึ้นครับ
วันไหนที่ คุณน้ำ เหงาก็ให้คิดว่า ยังมีผมและเพื่อนๆอยู่
ตรงนี้เสมอครับ คุณน้ำ เข้ามาคุยกับ ผมและเพื่อนๆได้ตลอด
ครับ ถ้ามาไม่เจอใครก็ระบายอารมณ์ไว้ได้ครับ
 พ่อลูกหนึ่ง
|
|
|
|
|
|
|
|
|
น้องเจน ก็เช่นกันนะครับ อย่าลืมที่จะหาความสุข
ใส่ตัว และอย่าลืมที่จะพักผ่อนครับ
พ่อลูกหนึ่ง
 เรื่องนี้ไม่ต้องห่วงคะพี่มิค เจนแอบอู้ไปลัลลาบ่อยๆ คืออย่างนี้คะ งานที่บ้านจะมี หน้าร้าน โกดัง ปั้มและ หอพักหญิงคะ เจนจะรับผิดชอบแบบเต็มๆคือ หอพักกับหน้าร้านคะ และจะ ไม่มีใครมากำหนดว่าเจนจะหยุดวันไหนทำงานวันไหน เจนจะรู้ตัวเจนเองคะ ถ้ามีงานเยอะๆ เคลียร์ไม่เสร็จก็ไม่ไปไหนคะ แต่ถ้าเคลียร์งานเรียบร้อย ก็ ไปได้คะ พ่อ แม่ก็จะ โอเคกับเรื่องนี้ ก็เลยค่อนข้างจะไม่บ้างานคะ จะสบายๆ ขอบคุณพี่มิคมากคะสำหรับคำแนะนำ ก็อย่างพี่มิคว่าอะเนอะ ต้องหาความสุขใส่ตัวบ้าง
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ข้อความพี่มิค ขึ้นเร็วกว่าเจนอีก
ป่านนี้และยังไม่ขึ้นเลย
|
|
|
|
|
|
|
นิ่มจัง
|
 สวัสดีค่ะ คุณมิค มาตามคำชวนค่ะ
บ้านคุณมิคดูอบอุ่นดีน่ะ
ไม่น่าเชื่อว่ามีคนเหงาๆอีกหลายคน
หลายเหตุผลในความเหงา
ครั้งแรกที่เรารู้จักบอรด์แห่งนี้ ก็มาจากความเหงา ต้องการเพื่อนที่ไม่รู้จัก แต่รู้ใจ
สุดท้ายหายเหงาเลย แปลกแต่จริง
|
|
|
|
|
|
|
|
นิ่มจัง
|
ข้อความพี่มิค ขึ้นเร็วกว่าเจนอีก ป่านนี้และยังไม่ขึ้นเลย พี่นิ่มจังก้อเป็น น้องเจน บางทีครึ่ง ชม. ยังไม่โผล่ก้อมี
|
|
|
|
|
|
|
|
นิ่มจัง
|
น้องนิวจิชอบโคนัน
พ่นิ่มจังชอบโดเรมอน
วันหลังเรา2คน พาโดเรมอนกับโคนัน มาเจอกันบ้างดีไหม
เขา2คนจะได้รู้จักกันมากขึ้น
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีครับ เพื่อนๆทุกคน เรามานั่งฟังเพลงด้วยกันดีกว่าครับ อยู่เพื่อเธอ
เพื่อนๆนั่งฟังเพลงกันไปก่อนนะครับ พ่อลูกหนึ่ง ขอไปส่งดอกไม้
ตามบ้านเพื่อนๆก่อนครับ อีกสักครู่จะมาคุยด้วยครับ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ง่วงแล้วอ่า รอนานและ ไว้จะมาอ่านพรุ่งนี้นะคะ ฝันหวานนะคะพี่มิค นู๋นิวจิ พี่ครโม พี่นิ่มจัง พี่เจเจ และคนอื่นๆที่ไม่ได้กล่าวชื่อ 
นอนหลับฝันดีนะครับ น้องเจน
น้องเจน รออ่านวันพรุ่งนี้น่ะดีแล้วครับ
พี่จะได้ตอบให้ละเอียดหน่อยครับ
ราตรีสวัสดิ์ครับ น้องเจน
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีค่ะ คุณมิค มาตามคำชวนค่ะ บ้านคุณมิคดูอบอุ่นดีน่ะ ไม่น่าเชื่อว่ามีคนเหงาๆอีกหลายคน หลายเหตุผลในความเหงา ครั้งแรกที่เรารู้จักบอรด์แห่งนี้ ก็มาจากความเหงา ต้องการเพื่อนที่ไม่รู้จัก แต่รู้ใจ สุดท้ายหายเหงาเลย แปลกแต่จริง
สวัสดีครับ คุณนิ่มจัง
บ้านอารมณ์ + ความรู้สึก ยินดีต้อนรับครับ
ที่นี้มีหลากหลายความรู้สึกครับ คุณนิ่มจัง จะว่าไป
แล้ว ก็คงเป็นเพราะอารมณ์ ของผมเป็นส่วนใหญ่
ครับ ที่ทำให้สีสันของบ้านนี้เปลิ่ยนไปเรื่อยๆครับ
แต่สิ่งที่มีอยู่ในบ้านนี้ตลอด ก็คือความจริงใจของ
ทุกๆคนครับ นอกจากเพื่อนๆที่เราเห็นประจำ ก็ยัง
มีเพื่อนๆที่คอยอ่าน อยู่อีกหลายคนครับ คนเหล่า
นั้นจะปรากฏตัว ยามฉุกเฉินครับ.....
นี้แหละครับ บ้านอารมณ์+ความรู้สึก
ขอมอบดอกไม้ให้ คุณนิ่มจัง เป็นการต้อนรับครับ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
พี่นิ่มจังก้อเป็น น้องเจน บางทีครึ่ง ชม. ยังไม่โผล่ก้อมี
คุณนิ่มจัง ทำไมไม่สมัครสมาชิกครับ
จะได้เข้าระบบมาคุยกับเพื่อนๆครับ สมัคร
ไม่ยากหรอกครับ ลองคลิ๊กเข้าไปดูซิครับ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
น้องนิวจิชอบโคนัน พ่นิ่มจังชอบโดเรมอน วันหลังเรา2คน พาโดเรมอนกับโคนัน มาเจอกันบ้างดีไหม เขา2คนจะได้รู้จักกันมากขึ้น
ผมชอบทั้งสองเรื่องเลยครับ โคนัน ก็ชอบ โดเรมอน
ก็ดูทุกวันเสาร์อาทิตย์ครับ โดยเฉพาะตอนพิเศษจะ
ชอบมากครับ ผมได้ดูโดเรมอน ที่เป็น ตอนพิเศษ
ครั้งแรกในโรงหนังครับ เมื่อเกือบ 30 ปีที่แล้วครับ
สมัยนั้น วีดีโอ ยังไม่แพร่หลาย ส่วนซีดี ก็ยังไม่เกิด
เลยครับ โดเรมอน ตอนพิเศษ จึงยังเป็นหนังโรงอยู่
เลยครับ รู้สึกจะชื่อตอน ตลุยอวกาศ ครับ ค่าดูหนัง
ก็แค่ 5 บาทครับ โรงหนังล้อมรอบด้วยสังกะสีครับ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
มาตอบคำถามแระคร่า~ฮี่ๆๆ.. ตอนที่พี่มิคกี้บอก ม่ะรุ้จาช่ายอ๊ะป่าว  ก่อนอื่น คือว่า..ขอโทดนะคะที่กว่าจาตอบก้อนานเชี๊ยะ!!~ ด้วยที่ว่า..นิวเปิดตู้หาแร้วดันอ่านมันซะหลายเล่ม ฮี่ๆๆ.. คือว่า..นิวยังติดอ่านอยุ่หลายเล่มเหมือนกันกว่าจะถึง17-18 แต่นิวเอาชื่อตอนทั้งสองเล่มมาหั้ยพี่ทิคกี้ดูก่อน(เด๋วอ่านย้อนแระเล่าหั้ยฟังคร่า~) เล่ม17 FILE.1 หลักฐานอยู่ตรงหน้า FILE.2 ฆ่าด้วยเสียง FILE.3 อุบาย 3 อย่าง FILE.4 อาวุธหนี FILE.5 ลืมได้ไง FILE.6 ทำยังไงดี !? FILE.7 นาฬิกา FILE.8 ปีศาจปรากฎ FILE.9 L.N.R. FILE.10 นักแสดง เล่มที่18 FILE.1 น่าจะเหมือนกัน FILE.2 ห้อง 2 ห้อง FILE.3 รักแรก FILE.4 ความจริงที่ลุกไหม้ FILE.5 เปิดประตูใจ !? FILE.6 นักเรียนใหม่ FILE.7 หญิงชุดดำ FILE.8 โค้ดเนม เชอรี่ FILE.9 สาวน้อยร้อยมารยา FILE.10 รุกฆาต  ไว้นิวอ่านจบละจาแวบมาอิกรอบคร่า~ ฮี่ๆๆ..
ขอบคุณนะ น้องนิวจิ ที่ช่วยหาข้อมูลมาให้พี่
ที่นี้พี่จะได้รู้เสียทีว่าเรื่อง โคนัน ไปถึงไหนแล้ว พี่ตาม
อ่านการ์ตูนของนักเขียนท่านนี้ มาตั้งแต่ 20 กว่าปีแล้ว
ครับ เรื่องแรกๆที่จำได้ขึ้นใจ ก็ชื่อเรื่อง ไยบะ ครับแล้ว
ก็มีเรื่องอื่นๆอีกหลายเรื่องครับ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
อารมณ์ + ความรู้สึก
วันนี้ผมขอว่าด้วยเรื่องที่ น้องเจน ขอคำปรึกษาครับ คือปัญหาของ น้องเจน เกี่ยวกับการปกครองคนงาน ผมจึงอยากให้เพื่อนช่วยกัน เสนอแนะครับ ส่วนตัวผมก็จะเล่าจากประสบการณ์ของผมครับ ดังนั้นจึงอยากให้เพื่อนคนอื่นช่วยกันเสนอแนะวิธีให้ น้องเจน กันด้วยครับ
สำหรับตัวผมแล้ว ด้วยการที่ตนเองทำงานมาตั้งแต่ อายุยังน้อย จึงกลายเป็นคนที่มีประสบการณ์เรื่องการทำงานมากกว่าคนอื่นสักหน่อย อีกทั้งผมชอบแสวงหาความรู้มาใส่ตัว หน้าที่การงานจึงมักจะรุดหน้ากว่า คนรุ่นเดียวกันเยอะ ผมได้เป็นหัวหน้าแผนกครั้งแรกตอนอายุ 18 ปีเองครับ ลูกน้องผมบางคนอายุมากกว่าผม หลายสิบปีครับ ในกรณีของผม จะแตกต่างกับ น้องเจน ตรงที่ ตัว น้องเจน จะมีบารมี พ่อแม่ คอยช่วยอยู่ด้วย แต่ผมต้องสร้างบารมีเอาเองครับ การควบคุมลูกน้อง เราต้องใช้ทั้ง พระเดช และ พระคุณ พระเดช คือทำให้เขาเกรงกลัว ส่วน พระคุณ คือทำให้เขาเกรงใจ เราต้องใช้ทั้งสองอย่าง ควบคู่กันไปครับ แต่โดยส่วนตัวผมมักจะใช้ พระคุณ นำหน้าครับ พระเดช เอาไว้ใช้หลังจากที่ คุยกันไม่รู้เรื่องแล้วครับ
ผมเป็นคนที่มีรูปร่างเล็ก อีกทั้งหน้าตาก็คล้ายผู้หญิง ดังนั้น การจะให้คนมากลัวผม เพราะรูปร่างหน้าตา จึงเป็นไปไม่ได้เลยครับ ผมจึงใช้วิธีข่มคนอื่น ด้วยการตัดสินใจที่เด็ดขาด คือถ้าบอกว่าไม่ ก็ต้องไม่จริงๆ บอกให้หยุด ก็ต้องหยุดกันจริงๆ ถ้าไม่หยุดอย่างที่บอก ต่อให้ตัวเท่าช้าง มดตัวเล็กๆอย่างผม ก็จะกัดช้างให้ล้มทันที นี้คือการทำให้เขาเกรงกลัว ในการตัดสินใจของเรา อีกอย่างที่ต้องทำ คือทำให้เขานับถือใน ความสามารถของเรา การลงโทษลูกน้อง ก็ต้องทำอย่างมีขั้น มีตอน เริ่มจากเบาไปหาหนัก แรกๆก็ว่ากล่าวตักเตือนก่อน จากนั้นก็เป็นการพักงาน และถ้าเอาไม่อยู่จริงๆก็ต้องไล่ออก ทุกขั้นตอนต้องมีความเด็ดขาดด้วยครับ ไม่อย่างนั้นลูกน้องจะได้ใจครับ แล้วก็จะทำผิดซ่ำๆอีกครับ นี้คือ พระเดช ครับ
คราวนี้มาว่ากันที่ พระคุณ กันต่อครับ การสร้างพระคุณ กับลูกน้อง ก็ไม่จำเป็นต้องให้เขายื่มเงิน หรือเบิกเงินล่วงหน้า หรอกครับ สำหรับผมการสร้างพระคุณ กับลูกน้อง คือการช่วยเหลือในสิ่งต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็ก หรือเรื่องใหญ่ ยกตัวอย่างง่ายๆคือ ถ้าเห็นลูกน้องกำลังยกของหนักๆ และไม่มีใครที่พอจะช่วยเขาได้อยู่ตรงนั้นเลย ถ้าให้เรายก เราก็อาจจะยกไม่ไหว แต่เราก็สามารถ แสดงน้ำใจ ด้วยการเข้าไปช่วยประคอง หรือบอกให้เขาวางลงก่อนแล้วหาคนมาช่วย เรื่องแค่นี้เราก็ทำให้ลูกน้อง เห็นถึงความมีน้ำใจของเราได้ครับ เรื่องแบบนี้เราต้องทำบ่อยๆ ให้ติดเป็นนิสัยไปเลยครับ แล้วเราจะได้ความนับถือ ที่ออกมาจากใจลูกน้องเองครับ และอย่ามองข้ามเมื่อเห็นลูกน้องเดือดร้อนจริงๆ เราต้องยื่นมือเข้าช่วยในทันที โดยไม่ต้องรอให้เขาเอ๋ยปากขอความช่วยเหลือครับ
การวางตัว สำหรับเรื่องนี้ก็เป็นสิ่งสำคัญมากเลยครับ โดยเฉพาะกับ น้องเจน ที่เป็นผู้หญิง แต่ต้องคุมคนงาน ที่เป็นผู้ชาย สำหรับตัวผมเอง ผมจะวางตัวให้ลูกน้องนับถือเป็นหลักใหญ่ คือมีความเป็นกันเอง แต่ก็ไม่ให้ใครมาเล่นด้วยจนเกินความพอดี ผมอาจจะพูดเล่นกับลูกน้องบ้าง เพื่อให้ทุกคนผ่อนคลาย แต่ก็จะรักษาระดับไว้ คือไม่เล่นให้มากจนเกินไป ก็อย่างคำโบราญได้ว่าไว้ ที่ว่า เล่นกับหมา หมาเลียปาก ครับ กับลูกน้องก็เช่นกันถ้าเราเล่นกับเขามากไป ความนับถือก็จะลดน้อยลงเหมือนกัน ครับ อีกอย่างเราก็ไม่จำเป็นต้องให้ใครมานับถือเราที่อายุ เราสามารถทำให้คนที่มี อายุมากกว่าเรา มานับถือเราได้ ด้วยความคิด การตัดสินใจ และน้ำใจของเราครับ และเราต้องมีความเป็นผู้นำด้วยครับ
เรื่องการออกคำสั่งกับลูกน้อง ก็เป็นอีกอย่างที่ต้องคิด คือถ้าเราจะใช้แต่คำสั่งที่ดูเป็นการใช้งาน จนมากเกินไป งานที่ลูกน้องทำให้เรา ก็คือทำตามคำสั่ง แต่เขาจะไม่ได้ทำให้เราด้วยใจ สำหรับผม การจะใช้คนจึงมักจะใช้วิธีไหว้วานให้ทำ ไม่ใช่การออกคำสั่งครับ อย่างเช่นจะใช้ใครทำอะไรสักอย่าง ผมก็จะเรียกเขามาบอก และบอกให้เขาช่วยดูให้หน่อย หรือช่วยทำให้หน่อย แทนการบอกว่า เธอไปทำนั้นซิ ไปทำนี้ซิ ถ้าเราสั่งงานลูกน้องดีๆ ทำให้เขารู้ว่านั้นคือหน้าที่ของเขา และเขากำลังช่วยเหลือเรา เพื่อให้งานของเราออกมาได้ดี ลูกน้องก็จะมีความภูมิใจ และทำงานให้เราด้วยใจครับ
ส่วนเรื่องที่ น้องเจน กังวลเรื่องการเรียกลูกน้อง ว่า คนงาน เรื่องนี้ผมว่าไม่น่ากังวลหรอกครับ เพราะการเรียกแบบนี้มันก็มีมาแต่ไหนแต่ไร แล้วครับ ถ้าลูกน้องเขา ไม่อยากให้เราเรียกอย่างนั้น เขาก็ต้องไปเป็นเถ่าแก่เองครับ เพราะไม่ว่าเราจะเรียกอย่างไง สุดท้ายเขาก็คือ ลูกน้อง หรือคนงาน ของเราเท่านั้นครับ
นี้ผมก็ร่ายยาวมาพอสมควรแล้ว ถ้ามีตรงไหน ไม่ถูกต้องเพื่อนๆ ก็ช่วยมาขัดเกลาด้วยนะครับ หรือเสริมในสิ่งที่ขาดไปก็ได้ครับ น้องเจน จะได้นำไปใช้ได้จริงๆครับ ส่วนน้องเจนถ้ายังมีประเด็นไหนที่ยังไม่ได้คำตอบ ก็ถามมาได้ครับ แล้วจะอธิบายให้ฟังอีกครั้งครับ
พ่อลูกหนึ่ง
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
มอนิ่งตามเจเจ ด้วยค่ะ เพื่อนๆเด็กๆ สุขสันต์วันพฤหัสบดี ดี๊ดี.. 
[/color]
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
