เห็นด้วยจ๊ะ เก๋

เราทำดีที่สุด ขอให้ทำทุกๆวันอย่างดีที่สุดเท่านี้ก็เพียงพอ ถ้าใจเรารู้ว่าแค่ไหนคือ พอ เราก็ไม่ต้องไปขวนขวายอะไรที่มันเกินตัว

ยังมีอีกหลายคนที่เขาไม่มีโอกาส แม้แต่ที่จะได้อยู่หายใจบนใบโลกนี้นะ

พู่กัน

น้องผู้ชายตัวเล็ก ๆน่าสงสารมากเลยค่ะ

ถ้าเป็นน้องเรา รึญาติเรา คงสะเทือนใจแย่เลยนะคะ

เป็นเรื่องเตือนใจที่ดีเยี่ยมครับ
ความคาดหวัง มุ่งมั่นของทุกคน มักถูกตั้งเอาไว้อย่างสูงส่ง
โดยบางครั้ง ลืมกำลังของตัวที่มีว่าจะปีนไปให้ถึงได้หรือไม่
ยามพลัดตกลงมา ก็ไม่ใช่หมดวาสนา เพียงแต่ควรตั้ง ประมาณตนใหม่
แล้วเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ สำหรับชีวิตที่มีลมหายใจและไม่ยอมแพ้ต่อทุกสิ่ง

เฮ้ยย....เรามีแต่ยังไม่รู้จักพอขออีกนิดสิ

ดีมากค่ะ

ทำไมไม่เหมือนเราเลยหว่า..ถ้าไม่มีตัง พยายามมองหาคนที่รู้จัก หรือคุ้นๆหน้าก็ได้ อิอิ