แปลกใจที่คนไทยรักอะไรอย่างหูตาพล่ามัว แบ่งสี แบ่งข้าง ขนาดกีฬายังเชียร์อย่างขาดปัญญา คนรักผีก็รักซะ คนเชียร์หงส์ก็เชียร์ซะ นี่ไม่รู้จักคำความหมายของกีฬากันเลยหรืองัยครับ จะรักทีมไหนคุณก็รักไปเถอะ แต่อย่ารักจนมีอคติ ถึงขั้นสามารถเกลียดคนไทยที่มีสายเลือดเดียวกันได้
เราเกิดบนแผ่นดินที่บรรพบุรุษของเราทิ้งร่าง ทับถมกันเป็นผืนแผ่นดินให้เรายืนหยัดอยู่ ถ้าไม่สำนึกให้ดี อีกไม่นานจะไม่มีประเทศไทยที่เคยสงบสุข น่าแปลกใจจริงๆที่สังคมวัตถุนิยมหล่อหลอมให้เรากลายเป็นชนชาติแห่งความเกลียดชังฝ่ายตรงข้าม
นี่แหละเขาเรียกวัฒนธรรมในการเชียร์กีฬาครับ มัวแต่คิดโน่นนี่นั่นมันจะสนุกได้ไงครับ พอบอลจบมันก็จบ ไม่ต้องคิดต่อหรอกครับ เรื่องรักชาติผมก็รักไม่แพ้ทุกคนหรอกครับ สำนึกในบุญคุณบรรพบุรุษเสมอ กีฬาก็คือกีฬาครับ เข้าใจตรงกันนะ อิอิ
